La darrièra parucion

S’agís d’una perturbacion de la consciéncia que provòca « una impossibilitat de sasir sas pròprias emocions, de las diferenciar, de las nomenar ». Son literalament de patiments sense nom. […] D’autres cases, un pauc mai nombroses, son estats observats dins de « minoritats socioculturalas » persecutadas, constrenchas de parlar la lenga de lors opressors, de pensar amb lors mots. Lo langatge, totun aqués, de còps ric, demòra inapte a exprimir d’emocions.

Las condicions socialas que menan d’òmes a aquesta insania son donc plan conegudas : es la necessitat vitala per eles de participar a un aparelh d’opression que los destrutz.

Totas las publicacions

Franc Bardòu a bastit una òbra poetica — e, accessòriament, prosaïca  — pro consequenta, de ja mai d’un trentenat de libres publicats. Sa lenga es l’occitan, non pas dins qualque fòrma localista, dins la fòrma universalista e resolgudament modèrna qu’es l’estandard de l’Academia Occitana, mas una granda partida de sas creacions es disponibla tanben dins una traduccion en francés estandard.

Cronicas demiurgicas Vol.5

Lusents e fòls

Cosmogonia

Lai ont non l’esperavas pas

Fòc als uèlhs ai set de brasas